Wrzesień 1939 roku przeszedł do historii jako początek największego konfliktu zbrojnego w dziejach ludzkości - II wojny światowej. Niemiecka inwazja na Polskę zapoczątkowała serię krwawych zmagań, które w ciągu kolejnych 6 lat pochłonęły dziesiątki milionów ofiar i zmieniły oblicze świata. Jak na tym tle wyglądała rola faszystowskich Włoch i ich przywódcy Benito Mussoliniego? Jakie były motywacje i cele włoskiej kampanii na początku globalnego konfliktu?
Czy Niemcy złamali pakt o nieagresji z Polską rozpoczynając II wojnę światową?
1 września 1939 roku o świcie Niemcy zaatakowały Polskę od zachodu, łamiąc podpisany zaledwie kilka dni wcześniej pakt o nieagresji. Był to kluczowy moment, gdyż III Rzesza jawnie pogwałciła dotychczasowe porozumienia międzynarodowe i rozpoczęła ekspansję zbrojną w Europie. Mimo deklaracji pokojowych, Hitler od dawna planował podbój polskich ziem, a pakt Ribbentrop-Mołotow dał mu gwarancję neutralności ZSRR. Atak pancernych dywizji Guderiana i blitzkrieg Luftwaffe były znakiem, że rozpoczęła się nowa, dramatyczna era w historii kontynentu.
Atak III Rzeszy na Polskę - początek konfliktu zbrojnego w Europie
Inwazja Niemiec na Polskę nie tylko stanowiła pogwałcenie dotychczasowych traktatów, ale zapoczątkowała serię krwawych konfliktów na kontynencie. Po klęsce Polski w 1939 roku przyszła kolej na Danię, Norwegię, Holandię, Belgię i Francję w 1940 roku. W ten sposób blitzkrieg Hitlera rozpętał największą od czasów Napoleona wojnę w Europie. Choć Wielka Brytania stawiała opór, przewaga III Rzeszy w pierwszej fazie wojny była druzgocąca. Dopiero klęska pod Moskwą oraz pełna mobilizacja USA zmieniły układ sił w tym globalnym starciu.
Czytaj więcej: Odkryj malownicze Cinque Terre we Włoszech - zwiedź pięć wiosek na Liguryjskim Wybrzeżu
Dlaczego Włochy nie pomogły sojuszniczej Polsce mimo zobowiązań traktatowych?
Polska liczyła, że jej sojusznicy z Zachodu, a zwłaszcza Włochy, udzielą jej realnego wsparcia w obliczu niemieckiej agresji. Niestety, mimo zobowiązań traktatowych, Mussolini nie zdecydował się zaatakować Niemiec od południa. Powstrzymywały go obawy przed możliwościami militarnymi Wehrmachtu oraz chęć wykorzystania sytuacji dla realizacji własnych celów imperialnych. Tym samym Polska została osamotniona w obliczu potężnego najeźdźcy.
Błyskawiczne zwycięstwo Wehrmachtu nad armią polską we wrześniu 1939 roku
Atakując z zachodu, północy i południa Niemcy szybko przełamali opór polskich jednostek granicznych. Dzięki zastosowaniu nowatorskiej taktyki walki błyskawicznej, czołgi Guderiana przełamały polską obronę pod Częstochową, a 10 września dotarły do przedmieść Warszawy. Słabo wyposażona armia polska nie była w stanie powstrzymać natarcia silniejszego przeciwnika. 17 września agresja ZSRR od wschodu przesądziła o klęsce obrony. Izolowana Warszawa skapitulowała 28 września.
Kiedy Mussolini zdecydował się na przystąpienie do wojny po stronie Hitlera?
Pomimo sojuszu z III Rzeszą, Włochy początkowo nie zaangażowały się militarnie w konflikt. Dopiero gdy klęska Francji w 1940 roku stała się faktem, Mussolini zdecydował się przystąpić do wojny po stronie Niemiec. Chciał w ten sposób zdobyć łatwe zdobycze terytorialne kosztem pokonanej Francji i zająć silną pozycję przy podziale powojennych wpływów. Włoskie ultimatum z 10 czerwca 1940 roku zapoczątkowało włoską kampanię we Francji.
Jakie były przyczyny opóźnionej interwencji włoskiej we Francji w 1940 roku?
Mussolini zwlekał z atakiem na Francję, gdyż obawiał się klęski swojej słabo przygotowanej armii. Czekał, aż sukcesy Wehrmachtu sparaliżują opór Francuzów. Gdy Paryż skapitulował, a Brytyjczycy ewakuowali się z kontynentu, dopiero wtedy zdecydował się zaatakować zdezorganizowanych i zdemoralizowanych przeciwników. Jego planem było zajęcie jak największych połaci terytorium Francji przy minimalnych stratach. Dlatego opóźnił swoją ofensywę do ostatniej chwili.
Czy włoscy żołnierze odznaczyli się szczególnym bohaterstwem podczas walk we Francji?
Niestety, pomimo przewagi liczebnej i wykorzystania faktu załamania francuskiego oporu, armia włoska poniosła szereg dotkliwych porażek. Niektóre jednostki, jak np. Czołowa Dywizja Pancerna "Ariete", stawiały zaciekły opór, jednak większość włoskich oddziałów nie dorównywała determinacją żołnierzom francuskim. Kampania we Francji ujawniła słabość wyszkolenia i wyposażenia armii włoskiej, co zemściło się na dalszych etapach wojny.
Dlaczego atak wojsk Osi na Grecję w 1941 roku zakończył się porażką?
Po zajęciu części południowej Francji, Mussolini postanowił zaatakować Grecję, by rozszerzyć strefę włoskich wpływów na Bałkanach. Jednak inwazja rozpoczęta 28 października 1940 roku zakończyła się całkowitą klęską. Słabe oddziały włoskie nie były w stanie stawić czoła zdeterminowanej obronie greckiej. Porażka ta pokazała ograniczone możliwości armii włoskiej i skłoniła Hitlera do interwencji na Bałkanach w 1941 roku.
Podsumowanie kampanii włoskiej na początku II wojny światowej
Choć Włochy weszły do wojny u boku III Rzeszy, ich udział w konflikcie na wczesnym etapie był mocno ograniczony. Mussolini unikał bezpośredniej konfrontacji z mocarstwami zachodnimi, wstrzymując się od ataku na osamotnioną Polskę w 1939 r. Dopiero łatwe zwycięstwo Niemiec nad Francją w 1940 r. zachęciło go do podjęcia własnej ofensywy. Jednak kampania we Francji oraz klęska w starciu z Grecją obnażyły słabość włoskiej armii, zapowiadając późniejsze niepowodzenia. Mimo początkowych sukcesów, militarny wkład Włoch okazał się niewielki i nie przyniósł im spodziewanych korzyści terytorialnych.
Tagi
Udostępnij
